Sue Foley (Can) Blues Move2Blues Hasselt (31-05-2018) reporter & photo credits: Freddie info club: Move2blues info band: Sue Foley © Rootsville 2018 |
---|
Met het importeren van het fotomateriaal is er een foutje ontstaan, gevolg geen foto's van Sue Foley :-(
Bij Move2Blues in Hasselt sluiten ze het clubseizoen 2017-2018 af met een klepper van formaat. Eentje waarmee Danny van de organisatie in de zevende hemel mee is. Vanavond onder tropische temperaturen in de club niemand minder dan de Canadese Sue Foley, en niet zomaar. Nee ze is hier in Europa om haar nieuwste album 'The Ice Queen' voor te stellen, een album dat op 2 maart zijn officiele release kende maar al op de markt is sinds 19 januari 2018. (album report). Op dit album kreeg ze de medewerking van Billy Gibbons (ZZ Top) en Jimmy Vaughan. Haar tot dan laatste album was 'Beyound The Crossroads' uit 2012 en met deze 'The Ice Queen' staat haar conto op 15 stuks.
Sue Foley werd geboren in Ottawa Canada waar ze zichzelf gitaar leerde spelen. De blues leerde ze merkwaardig genoeg kennen door vier Britse rockers, The Rolling Stones. Niet opmerkelijk want in hun begin periode waren Mick & co zelf bezeten door de blues. Amper 16 was ze toen Sue Foley haar eerste concert kwam te geven en zo later met haar 'Sue Foley Band' doorheen Canada trok. Op haar 21ste verhuisde ze richting Austin TX. waar ze voor 'Antone's' het album 'Young Girl Blues' uitbracht (1992). Voor haar album 'Love Coming Down' uit 2000 won ze een 'Juno Award'. So without further ADO, we give you Sue Foley...
Met een instrumentale binnenkomer laat Sue Foley en haar trio meteen horen dat ze uit het juiste hout gesneden zijn. Afwisselend sterke Texas blues met rustigere nummers maar met een Sue Foley waarvan iedereen meteen is overtuigd. Haar gitaarspel is er meteen 'boenk' op. In de eerste set worden het meestal nummers uit haar vorig materiaal zoals 'Put Your Money Were Your Mouth is', 'Hooked For Love' en 'Gone Blind'. Het eerste gedeelte was zonder meer straffe kost maar bij het tweede deel van het concert vielen zowat alle monden nog verder open.
Sue begon eraan bij de eerste twee nummers enkel en alleen met haar akoestische gitaar en dit was werkelijk openbarend. Met een homage aan June Carter deed ze het zowaar stil worden in deze club, en het werd alsmaar beter. Beter zonder meer toen ze een klein eerbetoon bracht aan Memphis Minnie (1897-1937) Met Memphis haar 'Me and My Chauffeur Blues' sloeg ze hier iedereen zowaar met verstomming, wat was dat! Een beleving op zich zeker ook toen haar beide compadres het trio terug kwamen te vervoegen. Gewoonweg wonderbaarlijk met een bas solo van Leo Valvassori.
Vanaf dan werd het enkel nog genieten van Sue's sterke gitaarspel dat vloeibaar overging van akoestisch naar haar afgeleefde maar zuiver klinkende 'Tele'. Met 'Two Trains' brengt ze een country bluesje uit haar 'Love Commin' Down' album uit 2000 maar dan gaat het resoluut terug naar haar nieuwste 'The Ice Queen'. Op dit album brengt ze ook een 'Texas' duet met Jimmy Vaughan en op het nummer 'The Lucky Ones' werd het het vocale gedeelte vanavond verzorgd door drummer Tim Bona. Met 'Reconsider baby' is de pret hier bijna gedaan al waren er al wel enkele bevangen door de hitte, of was het door dat gitaarspel van deze Sue Foley?
Van een 'Ice Queen' was er niets te merken want wat we hier vanavond mochten beleven was gewoonweg pure klasse...this was hot!
Violà, zo zit de maand mei er al weer op en komen we volledig onder invloed van de festivalitis. Vergeet niet uw tickets te bestellen voor het '20th Anniversary Concert' van Move2Blues op donderdag 15 november. Een 'double bill' met Anson Funderburgh & The Rockets met als special guest Big Joe Maher. Als tweede concert is er niemand minder dan Duke Robillard. BE THERE!!!